Kurmaca Güncelerim 1
Kurumuş dalların ağlamaklı yapraklarına
Hışırtı oldum
Yanımda sen vardın
Tenimde kokun
Yeşil bakıyordum ela'na
Anlamsızdı mevsim
Sevda
İşte o zaman yuva yaptı
Gönlümün çıkmaz sokağına...
Ne zaman kaybolsak bilinmedik sokaklarda
Kukuletan altında ki gülümsemen
Dokunurdu gözlerime
Sen bakardım.
Sonra
Sıkıca sarılırdım
Ve kaçamak bir buseyle sonlanırdı
Haylazlığım
Utanırdım.
Yağmurlu bir cumhuriyet günüydü
Mahmur zamanlarda yol almıştık ayrılığa
Vuslat uzundu
Bayram kadar..
Ellerin sıcacıktı
Bıraktığımda
Adımlarım hışırtılı
Ne çok kıskanmıştım İstanbul'u o an
Gittin
Ve senindi İstanbul
Sen benim...
/Şehir bizi bıraktığında
Ağlıyordu ekim.../
sen benim...
... ıslak dudaklarımda hecelerimdin o vakit kurudu senliğim bir buse, yanaklarında bir kıvılcım, serencamında
oysa ellerindeydi kelimelerim sense hapsettin, loş ama boş odalarında
üşüyorum bir başına, odanda
bir seri günceside dermandan 🙂 anlaşılan güzel bir edebiyat serüvenine tanık olacağız ve odaklanacağız..
şu an için kurmaca faslını çözemedim ama eminim ki müteakip şiirlerde anlayacağız bu kısmı..
tebrik ve teşekkürler derman.. saygılarımla..
Şair okutturuyor kalemin...
Takipteyim : ))
Sevgimle.!
Ve senindi İstanbul Sen benim...
//Şehir bizi bırakığında Ağlıyordu ekim...//
harika imgelerdi...
tebrikler...
//Şehir bizi bırakığında Ağlıyordu ekim...//
TEBRİKLER...👍👍👍
Ve ağlıyordu günler, haftalar Kimin için...
yüreğine sağlık canısı
👍👍👍👍👍👍👍