Kurşun Ölüsüne Ağlıyor

ölmek
ölebilmek
bir kahpenin serseri ruhlu kurşunuyla
gün batımında

toprak matemde
bahar çiçek açamaya
küs

bir yanda
zenneler
dansözler
barlar sokağını şenlendiriyor

bir yanda
gidip geliyorsa
ölü yıkayıcıları
mezarcılar
paralı
yol ayrımındaki sucu çocuklar

on sekizinde
bir kız
yirmisinde
bir oğlan

gözlerimizde her gün ölüyor
nefesi karışıyorsa sonsuzluğa

kerpiç evlerin damlarından
gözyaşı damlayacak
kapı önüne

günahsız
yağmurlara karışacak
saf ve duru

bir eylül ikindisinde
kurşun ölüsüne ağlarken
.
.
.
doğurmayın
doğurmayın rahmi olan kız çocuklarını
doğurmasınlar rahmi olan kız çocuklarını
yasaklayın
çocuklar
ölmesin....