Kurt Yeniği Gönül

tozlu topraklı yolar gibi
garip gönüldeki haller gibi
toprağa düşen damla gibi
zindana düşen bir lahza ışık gibi





dağa çıkmış yalın derviş gibi
gönülden dünyayı atmış kul gibi
kar üstüne düşmüş köz gibi
dağları yüklenmiş akıl gibi




kurt yeniği yıllanmış çul gibi
ekin ambarında kalmış güve gibi
çıkmaktan korkan,mapuslu gibi
çıkmıya korkuyorum kabuğumdan



uzatsam başımı, ezilmeye razımıyım
bindiğim dalı kesmeye balta olmaya
çıktığın sandalyede ipini kesmeye
varmısın, kalıbını çakarlar da toprağa
Haktan başka kapını çalan varmıdır


//ipek kozası şu dünya
kabuğumdan çıktığımda
En güzel kelebek olup
Semaya uçmaya varmısın//

Katılmak isteyenler katıla bilirier gönül dostları



Varmısın dağları engelleri aşmaya
Varmısın yürekdeki acıyı unutmaya
Mutluluğa bir meşale yakıp-
Adına umut koymaya-
Varmısın yalan dünyanın
Gerçeğini oynamaya...

Hadi güzümüze güç katalım-
Ruzgar biz olup biz eselim diyar diyar
Yıldız biz olalım-Biz parlayalım geceleri
Ve deniz olalım-Maviyi andıralım
Umut olalım tüm çaresizliklere
Çıkalım kabuğumuzdan...Emrah Köçekçioğlu