Kurumuş Erguvanlar İçimde...

git,
sabahcı kahvesinde simite yar yapıp beni,
martılara değdiğim vapurlara bırak,
adımlayıp bitiremediğim istanbula...
git,
bırak ortaköyde renkli tezgahlar arasında siyah,
acı bir kahveye yar yap beni,
nargileden dumanlı olsun gözlerim...
git,
terketmen yetmezdi zaten,
tek taş yüzüklerle beyaz kefenlere giydir beni,
eyüp'ün geçmiş hayat taşlarına koşsun yüreğim...
git,
bitsin bu şiir dilimde,
ne içten geldi,ne de öylesine,
kuruttuk fikrimi ikimiz birlikte,
yazamam seni sözlere git,
kalman nafile...