Kuş Bakışı

şehri yalnızlığına terk ediyorum

yılgın gece türküleri ve esmer kadınlar

yol bilmedikleri için yatıya kaldıkları

bu adamın adını artık anmasınlar

kuşkulu bir ölüm gibi kışkırtıcı ey yâr

kestikçe gürbüzleşen saçlarında

yağmur ormanlarının kokusu var

ellerim güz sevmezmiş bu kadar

aklımda zeytin toplamaktan bezdiğim

çocukluk yıllarım olmasaydı eğer

şimdi kırılmış kirpikler toplamayacaktım

dökülmüş kaşların bakışlarından

bir sen anlıyorsun ayrılığın acısını bir de

‘’ dönmezsen ölümü gör ‘’diyen annem

bu kış kaç kuş yuvaya dönmeyecek

günebakanlar bükünce boynunu

aşk darı eker ömür tarlasına insanın

gece kuşları üşüşür birden elleri uyuşur

her kapı kapanmaya yüz tutar akılda

kırılmıştır artık tutunacak dalların

sonsuzluk ağacından bir kalem düşer

Tanrı ölümü de yaz der katibine

yaz eski tel örgü kuşları gökyüzü bakışları

azat mezat beni cennette gözet

Uçur Gitsin