Küsüyorlar
Oturduğun bank bomboş bu sabah,
Güneş de seni arıyor epeydir,
Bakıyor uzaklardan,
Çıkmıyor,
Yükselmiyor,
Hele hele hiç ısıtmıyor.
Sen yoksun,
Yoksun.
Sular coşkun akmıyor,
Yemyeşil yaprakların hışıltılı fısıltıları duyulmuyor,
Rüzgâr seni arıyor saatlerdir,
Sen yoksun.
Soruyorlar seni,
Sesleniyorlar,
Gelsene,
Gel artık,
Bak yoksa küsüyorlar.
Etrafımızı, yakınımızı, güneşi, ayı, denizi görmemiz ve hissetmemiz bizim ruh halimizle alakalı aslında. Bu şiirde çok iyi işlenmiş sevgili Yaşar. Üzgün kederliysek o güneş Ağustos'ta bile ısıtmaz, seviyorsak, mutluysak bak o zaman Ocak ayındaki güneşin sıcağına:) Çok beğendim. Tebriklerimle dost.👍
😙
sen yoksun
hayat yoksul
tebriklerimle
Ya vazgeçeceksiniz bu sevdadan ya da en azından şiirlerde küseceks,n,z .Dahası seviyorum kaleminizi..
ağaçlar, kuşlar, dereler, tepeler, güneş, rüzgar, yağmur ve nefes aldığımız her şey bizim dostlarımız,
ve dostları küstürmemek lazım,
"hadi ben neyse diyoruz" değil mi üstadım,
işte şiir,
saygılarımla...
Çok teşekkür ederim sevgili dostum. Sağol, varol.