Kuzeyde Sevdiğim Var

çok sevdiğim bir şiirdi... geceye yakışmış ...tebriklerrrrrrrrrrrrrrrr👍👍👍👍

Ah Mücahid ah ne güzel bir hikayeydi bu. Hayranlık duyduğum gerçeklik öyküsü. Duygulanmamak elde değil. Bu hikayeye izninizle kalbimi açıyorum. Neden mi seviyorum burayı? Nedenim çok işte...

Bir buçuk sene böyle geçti. Görüştüm, tanıştım. Sığınaktı benim için. Tuhaf bir konuşması, damar titreten yazılarıyla ve evrensel ahlak kurallarının en kutsi mümessili olan tavırlarıyla büyüledi Cemal Mıhcı.

En başta gayesi şiirdi. Bu çok belliydi, popüleriteden uzak sakin ve bilge bir ömür. Zaman neler gösterir bilmem. Ancak ilk zamanlarda "Meslek" yazan yerde "serbest meslek" ibaresini ve garip bir fotoğrafını gördüğümde onu mafya babası sandım. Ne zaman mesleğini sorsam mevzuyu öteleyip değiştirmesi buna olan inancımı artırıyordu. Sonradan öğrendim derin bir nefes çekmedim.Ölmeye olan hevesimi herkes bilir.

Hasılı, kendini hemencecik feda etmeyen şiirleri ve her insanın sindiremeyeceği ufkuyla tanınması gereken elinin sıkılıp öpülmesi gereken bir insandır Cemal Mıhcı.

Gerisi sükuta devredilmesi gereken hatıralar buketi.

Bugünün önemini de öğrenebilirsiniz. Nice yıllara, çok yıl görsün evliliğin. Çok yaşasın kızın. Sağlık huzur ve sükun dolu yıllar dilerim.

Sana sonsuz saygı ve selamlarımı iletiyorum güzel insan.

Cemal Mıhcı...

Saygılarımca😎

Evet. Cemal Mıhcı'ya derhal bir mesaj attım. Bana hoca ol ey insan. Ben böyle böyle bir insanım, kabul ediyor musun? Kaldırabilecek misin? Başına bela olmaya geldim. Her akıllının başına müstahak olan deli vardır, senin delin benim.

Hoş geldin, dedi. Sağolsun. Hala beraberiz.

Herkes der, över, katılmam o ayrı konu, Mücahid iyi ama onu bulan Cemal Mıhcı'ya vs.... Ya bırakın diyorum bu lafları. Mücahid'i Cemal bulmadı. Cemal'i Mücahid keşfetti ve o teklif etti. O musallat idi. Tıpkı ona musallat olanlar gibi. Danışmadan çok iş yaptım, yaptıklarımın hepsinin başarısızlıkla yahut ahmaklıkla sonuçlanacağını biliyordum. Ancak o bunu benim bilmediğimi, bir dunkof edasıyla şuursuz bir şuurla yaptığımı zannediyordu asla katılmam aga. O benim biricik dostumdur. Babam gibidir. Elbet hata yapacağım. Hatalarımla onu denedim. Ne kadar etiktir bilemem. Ancak etik olmaması bugün ben bunları açıklarken pek de önemli değildir. Onu yürekten seviyorum. Şiirlerime dokundu dokunduğu her şiire adını yazdım. Bana serbest şiir tekniğini öğretti. Kırdı engelleri. Kırdık engelleri.

İmla benimdi, imge onundu. Sonra hepsi benim oldu. Ben ona verdim, o beni benden aldı ona versem ne fark ederdi?

Cemal Mıhcı ve en sevdiğim ikinci şiiri. Evet, Cemal Mıhcı'yı bu şiirle tanıdım. Bu şiirle başladı elest bezminden tanışıklığım. Ocak 2009 ve ayı yarılamış zaman. Siteye üye olduğum vakitlerde on beş yaşındaydım. Şiirlerimin kıvamı tutmuş mu tutmamış mı tartışılır ancak o gün ve bugün arasındaki farkı her aklı selim görebilir. Şiirkolik Halk Temsilcisi adı altında biri bana mesaj atıyor. Hoşgeldiniz babında ve ben ona karşı zamansız bir sitem halindeyim.

Her işin ehli olduğunu çocukluktan öğrendim. Bir oyuna başlamadan evvel kurallarını sorgulardım hatta ve hatta bunu kimin başlattığını nasıl geliştiğini daha iyi nasıl olabilirdi bunu öğrenmek isterdim. Şiire nasıl adım attığımı da biliyorum ancak o bende kalsın. Sitede hemen kendime bir "ehil" aradım. Sürekli irtibatta olacağım onunla konuşacağım bir şeyleri anlatacağım. Fikir danışmanı, yürek tercümanı biri olacak bu. Her şeyden önce yaşayan bir şair.

Dar düşüncelerim vardı. Bugünden çok uzak, ne kadar kâmil olduğum ayrı konu dar düşüncelerimi kıran adamlardan biri oldu Cemal Mıhcı.

Devam ediyorum. Bugün anlatma zamanı bunları. Zira bugün önemli bir gün :=)