Kuzey'den Esiyordu Aşk

Hatırlar mısın
Islak sokakların göğe düştüğü akşamı
Yüreğinin tenhalarında kopan fırtınayı
Boğazında düğümlenen yangınları
Ve .... zehirli acılarını
Bilmem Hatırlar mısın

Hani o gece kuzey'den esiyordu aşk
Gölgelere tutunmuştu sevdan
Tüm yıldızlar gözlerinde batmıştı
Uzak bir yerlerden
Ayrılığı çalıyordu hani kemancı

Rüzgârın soğuğu tenine vuruyordu
Bakışların saman yığınları misâli
Karanlığa savruluyordu
Tipilere bırakıyordu yerini
İçindeki kar dalgaları

Ve sen , uykusuzluğunun
Bilmem hangi diliminde
Çılgınlığın kapısını vurup çıkıyordun
Yerlerden topluyordun bir bir yaşlarını

Gözlerin ıslak ...
Ve ellerin ...
Bir de sokaklar ...

Denize atıyordun eski bir iskelenin ucundan
Biriktirdiğin hatıraları

O gece kuzey'den esiyordu aşk
Ve yürüyordun alabildiğine soğuk
Hani kıvılcımlar solunda
Kuzey sağındaydı
Ağlar sarmıştı sanki her yanını

Yeminlerin eriyordu soluğunda
Ve zaman sanki ağlıyordu
Geleceğin idam sehpasında

Keşke ... ah keşke
O gece kemancı ....
Ayrılığı hiç çalmasaydı !



* * Sevgili Birsu Canyol'a , Kuzey'den gelen esintilerime , yüreğindeki tüm duygularla ses olduğu için sonsuz teşekkürlerimle . **