Letafet

Seni bilmem ama
keşke duvağını kaldırıp görmeseydim yüzünü
acına yüz görümlüğü taktığımdan beri
peşimden ayrıldığı yok.

ha bir adım önümde
ya da bir adım arkamda
aynı sinemada
aynı filimin aynı sahnesini seyretmeye
yorgun yüreğim dayanmıyor artık.

bu gecede
acınla yüzgöz etmeyeceksen
geldiğin gibi gitmeyeceksen
sana teslimim diyeceksen
kapıyı kilitle yüreğinin üstüne
ki!
gözlerim gözlerinle
nefesin nefesimle soluklansın
yıldızlar kaydığında

sende ben
bende sen olan...

gözler mehtabın doğuşunu seyrederken
aşk-ı kıble yapıp
musalla taşına kadar
sen dememişse
neye yarar

yürek '' biat '' edip söz vermemişse...

sustuğuma aldanıp
merakta kalma
bıraktığın sen gibi
her şey

mutfağının penceresinden giren
bahar yağmurları
köşe başına diktiğin hanımelinin kokusu
gözlerine yerleştirdiğin denizin mavisi
gecenin karanlığı
balkonunda bekleyen tekir
ortancaların dibinde duran kuş yumurtaları
sahilde dans ederken
ikimizin kurduğu düş
çalışma odanda
tuvalin üzerinde duran
yarım yüzlü
resim bile

özleminde...

gecemin aşk vurgunu

hani hep derdin ya?
dokun malısın
yüzümün her bir acısına
dokunmalıyım
kesişen hayatlarımızın kader çizgisine.

tanımalıyım
bende olan seni
tanımalısın
sende olan beni!
çılgınca yaşamalıyız
geceye beş kala

söylediğin son sözün
hala aklımda?

senden gittiğim gün
acım kadar acıyacak canın
dediğinde anlamamıştım.

saatlerin beni terk ettiği
sensiz gecen ilk geceyle
yüzleştiğim ana kadar.

meğerse
yarası kadar acıyor
acıdığı kadar canı yanıyormuş
sevdasına esir düşenlerin
hele bir de
gönül dergahında
yürek nikahı kıyılmışsa

sıratta
sorgusu olmazmış...

.....adını zikrettikçe

düşer sol yanına sancısı
ilk önce
nefesi tutuklu kalır boğazında
sonra kelimeleri.

tozlanmış siyah beyaz bir resim
baş köşede
bakışı
gülüşü
duruşu
loş bir odada
her gece eşlik eder
yokluğunda...

perdeleri çeker
ihanet ederim
aklımdan çıkartamadığım

letafetin koynuna girdiğimde

Yüreğimin
İmtihanı başlar
söylediği her bir kelime ile...