Lethe Yetiş Bize

de ki ölü can geldi
dayandı secdene
nehirin ağzını aç Lethe
''durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar''
akıt suları
dere
tepe
taş
iyilik tohumlarına doysun kara toprak
bize unuttur gözdağını
aldatılanları
kullanılanları
unuttur
gaipten gelen sesleri
batıl inançları
kötülüklerin anasını
tel tel yoldu saçlarımızı
bu sığ
bu din
bu evren
bu kopukluk
bu felsefe
unuttur bize
canlının hakkını yok saymayı
yeri göğü yaratan aşkına
ne olur şırıl şırıl ak anacığım...

ak Lethe
ham meyveyi
dalı
ağacı
yaprağı solduranı
koparan elleri yıka
boğulsun cehalet öylece
nefeslensin
bu kubbe
bu yer
bu gök
dokuz ay on günlük
canımıza yetti
handikap
bencillik,
sadistlik
bu umarsızlık
zevk almak varken yaşamdan
unutalım can kesiciliği
sele karışsın omzumuzun kamburu
unuttur kabus dolu günleri
her zamanın başında
çocukla çocuk kalalım doya doya
iki gözüm taşsan olmaz mı
sinemize çekelim yıldızları...

apaçık şuurumuz
biz tanrımızla yüzleşiriz
ecele beş kala
güvercin sürüsü gözlerimizde
yaşını bekler mahzenimiz
karasını aklar kirpiklerimiz
ziyan olmaz
gözlerimizden süzülen
göğsüne sıkıştır bir damlada
işkenceye talim umutlarımızı
hain kol geziyor
nehirin ağzını aç Lethe
cehennemin dibindeyiz
unuttur karabasanları
şah damarımıza aşılanan
safran sarısı zehirden
hadi yıka bizi
taş ruhumuza
kaygıdan uzak renginle
yeniden beslenelim her zerre ile
doğumun gerçeği ise darbe
unuttur vakitsiz ölümleri
yeniden doğabiliriz
bizi çok sevme
unuttur sadece
erenler aşkına
Lethe
yetiş
bize...