Leylaklar Ve Kıyım

saçlarına leylaklar giydirmişsin
çekip gidiyorsun yalınayak!
bütün endamı çıplaklığında bu terkedişin
leylaklar da gelir ardından soyunup yaprak yaprak...

bedenim kaskatı kesilir,
karanlık birikir bronz avuçlarımda
sokaklarda çoçuklar sus-pus olur,
kadınlar dikiş tutmaz
sensizlik eğreti durur mehtabın kollarında

sen git!
sarp kayalara kırarım sevda dümenini
başucumdaki çalar saat vurur yalnızlığa
ben her sabah,
kısrak bakışlarından yoksun
çiy tanelerinden toplarım güneşi...

gözyaşlarımı saklarım yağmur ertesine
sensizliğin en kurak mevsimlerinde ağlamak için
mor akşamüzerlerini salarım gökyüzüne
sen git!
adı bende ?kıyım? olsun bu gidişin!





Not: İlk mısrada Rıfat ILGAZ'ın Leylaklarını Anlatıyorum adlı şiirinden esinlenilmiştir.