Leylam

Yıllardır ummana daldım çıkamam
Feryadıma bir ses vermiyor Leyla'm
Candan usansam da ondan bıkamam
Düşlerime bile girmiyor Leyla'm

Aşka âşık gönlüm sevda dilendi
Sabır mihenginde dişim bilendi
Tükendi umutlar gözüm çilendi
Gönlüme sevdayı sermiyor Leyla'm

İsterdim bağrına bassın yâr beni
Sitemli sözlerle kassın yâr beni
İster yargılasın assın yâr beni
Derdin nedir diye sormuyor Leyla'm

Bu nasıl gururdur şaşıyorum ben
Çığ düştü gönlüme üşüyorum ben
Tutmaz ellerimden düşüyorum ben
Gönlünü gönlüme sermiyor Leyla'm

Azrail alsa da ismim sıraya
İkrar kıldım aşka dönmem geriye
Bu gönül onundur vermem kiraya
Gönül tokmağıma vurmuyor Leyla'm

Tan yeri kızardı güneş batıyor
Batan güneş değil ümit yitiyor
Leyla Leyla diye ömür bitiyor
Mecnun hallerimi görmüyor Leyla'm

SAMYELİ esince toprak kokuyor
Yüreğim titriyor elem dokuyor
Ruhum bedenime sala okuyor
Verdiği ikrarda durmuyor Leyla'm

S.SAMYELİ


Düğünlerine bir hafta kala nişanlısı Leylay'ı karatopraklara gelin eden
Ozan Aşık,Sayın Mevlüt Mertoğlu'na armağanımdır.