Leylim

Bütün günahkârlığıyla
Teninde tenim duruyor
Kutsal bir mabede giripte
Arındırmalısın kendini benden

Katılıp Hint fakirlerine
Ganj nehrinde yıkamalısın kendini
Vaftiz et ruhunu
Soy beni kendinden

Sen leylim
Bütün sözcüklerini kutsal kıldığım
Hayranlığım ahmaklığım
Jilet çiğneyen dudaklarında ipotekli
Dilenci sevişmelerde arda kalmışlığım

Öp beni leylim
Kanasın kabuk bağlamış yanlarım

Beni kendinde ara leylim
Ömrüm delinmiş düşmüş çocukluğum
Üstümde arama bulamazsın geçmişimi
Bir hipnozcuda almalısın
Geçmişimin eski yanlarını

Beni bir yatılı okulun
Soğuk ranzasında bulacaksın
Yahut bir inşaatın ayaz köşesinde
Duvarlara çivilemişim hayatımı

Yine de soğuk
Tenimde üşüyen bir ayaz
Gözlerim kapı eşiğine zimmetli
Tenim teninde duruyor
Gömlek değiştiren yılan misali
Soy kendini
Göreceksin ki
Seni örtünmüşüm

Leylim
Dışarıda kuru bir yalnızlık
Yadigâr bir hırka gibi
Bana sardır tenini
Yoksa bu aşk sefili havalarda
Üşüteceksin kendini