Leyuze

--geç'miş dedi zamanın akrep sözcüsü
geçmediğini bilemediler--


bedenime sığmıyor ruhum
yorgun bir hayatzede

özür dilerim ruhum bu beden seni üzdü
özür dilerim bedenim senin mevsimin hep güzdü

--

anne hoşgeldin
uyumadım hayır
gözlerim yumuk
yokluğunu görmekten korkuyorum

hayat masalının kaçıncı bölümünde kaldık dün gece
sesin kimseye benzemiyor anne
bir tılsım gibi
narkoz doluyor gözlerime
her gece gelir misin anne

bana beni anlat
ilk adımlarımı mesela
ilk düşüşümü

ben ilk sen yokken düştüm anne
adım atmayı ögretmedin ya bana aşk olsun
ama ben hep koştum
kucağını ararken
hayatın izbe köşelerinde

ömrümün mazisi yok
nötr bir görüntü
buğulu bir camın ardındasın anne
sahi neden hep camın ardındasın anne

ömrüm travma geçirdi
beni kaybetti dünya
çok ama çok uykum geldi
iyi geceler anne
çıkmadan gözlerimi kapat
biraz üşüdüm sanki

anne tabutumu örter misin?

...