Lösev
Çocuğunun başında,
Gözyaşlarını içine akıtıp,
Gülücükler saçan anne/baba,
Olabilirim/Olabilirsin...
Halsiz vücudunu kollarının arasında sararken,
Işıldayan gözlerindeki ferin sönüşünü görüp,
Yastığa dökülen saçları gizlemeye çalışırken,
Ağlayamamak nedir?
Can acısını dindirememenin,
Ömründen alıp verememe azabı,
İliklerini kavururcasına yakarken,
Gülmek zorunda kalmak nedir?
Öğrenebilirim/Öğrenebilirsin...
Bildiğim bir şey var ki!
Ateş düştüğü yeri yaksa da
Bir tutam umut serpebilirim...
Not: Sizde bir tutam umut serpmek isterseniz...
www.losev.org.tr/v2/tr/content.asp?ctID=428
Umut serpilmekle büyür
Ve yeşerir bebelerle yeniden
Umut tükenmeyen tek tohumdur
Onlar bzim çocuklarımız !
Sağolasın şair !
güzel ve anlamlı bir şiir olmuş yüreğine sağlık
farkı ve guzel bir anlatım boyle devam et özlem çok guzellllllllll👍👍👍
önemli bir konu üzerindeki yaklaşımınız her şeye deger tebrikler...👍
.. Sevgi ve şefkat dolu bir yüreğin izdüşümü... eşi az bulunur bir duyarlılık... yaşamın ve zamanın bunca çirkinliği ve kirliliğine rağmen; gören bir göz, duyan bir kalp...