Lütuf Eyle

Lütfeyle bana aşkı deminde bir saniye bende de kalsın
'öyle bir saniye olsun ki'
Bütün ruhumu iliklerime kadar yaradan hakkı için sarsın
Bana beni anlatsın küllenen korlarımı değil

'ay'a sığınmasın
Ay'ın şavkı bir celseye mahküm bulut sardı çoktan gölgelendi
Ateşin har versede aldırmaz gönlüm
İliklere kadar indi çisenti


Karşılıklı aşklar yaşanır coşturmuyor akan şelâleyi
Sinek Bağdattan sipariş aslı değil sözde gülendi
Perdeyi kaldıramadık faciayı kotardık dünden
Astronom olmaya gerek var mı
Fuzuliyi unuttuk şiir kendi kendine tükendi


Görünmeye çalıştım bir mumun ışığı kadar
His ettirdim duygularımı derinden
Azabın lezzete döndüğünü okudu ruhum
Aşk odunu yakan gözlerin fendi mi yendi


Dönen pervaneye özenir kor olur dumanın kalır da düşte
Çare olamazsın yaşlar döksende bu gidişle
Göz yaşlarının denizinde bir gün boğulursan
İlâhidendir vaz geç 'ser'inden
Aşkın şarabını badeyle yudumla
Aşkımın körü bir damla balçıkla gölgelendi


Deruninden çal sınırları aşsın dilesin imdadı
Sevgilinin kırmızı dudağı sevdirsin canıma biati
Erimesin dudağımdaki sevginin izleri
Çeşni alsın kalbinde sır olan sur
Benim için büyük güvendi


Aşk zannettiğin kadar masum bükülmüş değil derlendi
Cinselliğe kendini kaptırdı isyana özendi
Aşkta ben yoktur senler konuşur
Sakın aldanıp benlerimi sende öldürme
Nasibin alsın salınsın er meydanında
Aşk fetret yaşamasın salsın kemendi.



2010-02-15