Maalesef

Gökyüzü kanatlarını bıraktığında yıldızlara
İçindeki depremler inadına sakın ağlama

Tutunma uyuyakalmış sevdalara
Savunmasızlığın kendini savunduğunda
bir dakika bekle ama;sakın yalvarma

Yalın kalmış suskun yadsınışlarda,
huysuz ve cansız satır aralarında
ya da ismi yazan her bir anıda
nefes alan cansızlıklara bel de bağlama

Rengimi bıraksam da doğduğu yerde,
düşlerim düşüncelerime dokundukça işte,
dokundukça yani her bir çizgide
ya da kendimi çarptığım her tualde,
kara kalem geçmişimin olduğu yerde
Öylesine silinip gider ki insan
Maalesef ben bile hatırlayamam.