Madenci
karanlığa kazma kürek sövmekten
tırnak uçları siyaha çalar acı acı
kömürcü baba emektarı tabutları
hep köşe başlarında durur
titrek kandilinde gözlerinin
dar vakitler intiharı yarınlar
es sancılı bugünlerine
iş bırakımına izin vermez
yarasalardan haz etmeyen
ve sağır inlerinde nasip arayan
bir insan hep
cellat yaltakçsı geceye nasıl tahammül eder?
hayat tüm düşlere nasıl iş bıraktırımı uygular?
ve bir madenci evet
zifiri anlarda görebilir
toprak altında da
nefes alır
uyan hadi göğe bak oğul
baban geldi
sana
az biraz ekmek ile
kara bir alın yazısı getirdi
Duyargalarındayım şiirin/gecenin...
E y v a l l a h.
Metin... Büyüksün.
Şiirin anlatımından önce yürek meselesi . Helal olsun diyorum.
Ve naçizane tavsiye.
Ritim tutturmuşsun, keskin kafiyelerin olursa, kafiye yeteneğini geliştirirsen şiirini sivriltirsin.
Ünlem bombası gibi patladı usumda,
Saygılarımca
Ne demeli şimdi şiire... Berbat koşullarda ekmek davasıba kara bir yazıyı alınlarına geçirenler için ne söylemeli... Çok acıtan yanıyla bitirmişsin Metin, şiiri.
Kutlarım kardeşim. Ve hassas yüreğine sevgiler selamlar...
bu kadar özel bir anlatım olamaz..çok duygulandım, üzüldüm...🙂
duyarlı yüreğin dert görmesin metin😙😙😙
uyan hadi göğe bak oğul baban geldi sana az biraz ekmek ile kara bir alın yazısı getirdi O kara ve karanlık dünyanın adamlarını karanlıklardan çıktıkları zaman gördünüz mü?Alınteri olarak kazanılan ekmeği asla yiyemezsiniz.Yediğiniz ekmez size kara ekmek gelir.Onların yazgıları da kazandıkları gibi karadır(Babam maden işçisi idi)Yüreğinize sağlık sevgili dost.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙😙