Mahkûm

Kucağına düşüvermişim yeşilin
Masmavi bir gökyüzü
Gelin gibi salınırken meltem
Gemiler maziye çağırır beni
Bilir misin bir mahkûmun hayalini
Uçmak buralardan dağlara
Huzur sinen loş inlere
Uzanmak çıplak kumlara
Sevişmeler boyu gece
Ve yeni doğan günlere
El ele olmak kendinle
Sonsuza açılan kapıların
Yas örtülerini fırlatıp
Cehennemin dibine
Merhaba ey gökyüzü
Merhaba
Yüzü gözü kararmış
Dert küpleri
Yaşamak
Onuru bağışlamak özüne
Bedene bile sığdırmak zorken ruhu
Kafada sıkışmak enikonu
Yaşamak, yaşayamadığımız kadar
Ölmek, dirilemediğimiz kadar
Sevmek ,sevebildiğimiz kadar
Hesaplaşmadan hiç bir şeyle
Olduğu gibi öylece...