Mahzen

hadi gir de gönlümün mahzenine bir bak
karakış ortasında nasıl büyütmüşüm sevdanı
nasıl kök salmışsın ebediyet karşısında

meydan okuduğun zamanın yaralarına
toprak altına sakladığım yarınlara
kapağını kaldırmadan,sensizliğini bozmadan bir bak...

tanış farkında olmadığınla
bir selam ver
ve ardından tüm kapıları sürgüle
tek bir ışık sızdırmadan

nasıl karıştıysan sonsuzluğa
bu sefer yanında gizlediklerimle git
ve ben bileyim beklendiğimi

artık korkuyorsan zamandan
dikenleri kanatıyorsa
sende aç bir mahzen kendine
ve ben gelene dek
kendi sürgününde bekle...