Makas Kesiği
Ben ; yarım çocukluğuma yamamıştım sevgiyi
Onlar bilmiyordu .
Dore sicimlerle teyelleyip
Renkli pullarla süslemiştim
Kimseler görmemişti eksiğimi .
Yarım elle okşanmış kara saçlarıma
Çocuk masallarından aşırılmış bir taç kondurup
Taktığım zillerle modaya uydurmuştum tüm eteklerimi.
Modernize edilmiş masallarda
Sen beni demode sevecektin
Bilemedin ...
Bir yarısı olmayan ,
Makas kesiği ile yaralanmış
Lâkin ölmemiş
Aile albümlerim vardı benim .
Çeşnisi bol ,tadı az sofram
Kokusuz kahvem
Mahzenimde içi dolu
Ruhu boş şarap şişelerim .
Bakma sen , ben öyle söylenirim
Yoktu aslında fazlaca eksiğim .
Yokluklarım içinde varlıklarımdan kostüm dikmiştim
Üşüsem de , üryan değildim .
Ben ; en nadide çiçeklerin
Gösterişsiz tohumlardan geldiğini bilirim
Toprakla cebelleşmeğe gönlüm olsaydı
Adem'i de adam ederdim ,
Say ki , beceremedim
Eksilmem ...
Adam gibi sevebilenin soyundandım
Tükenmek üzereyim...
Bilmezsin; duvarın diliydim rutubetli bir konakta
Son saltanatın sedef kakmalı koltuğu.
Soylar tüketen tufanlarla yıkılmıştı inancım.
Kayıplığımın orta yerine
Cehennem sıcağı düşüncelerime
Şadırvan kurabilirdin
Zaman kuraklığa arefeydi ya ,
Suyu tükenmeyen kuyularım vardı benim
Oysa seni ufku geniş bellemiştim
Ne yanılgı !
Göremedin .
Yuva olmasa da evim
Teklese de atan kalbim
Uzakta annem
Öbür âlemde babam
Bahçemde sadık köpeğim
Yokum yoktu be adam !
İhtiyacım değildin .
Olabilseydin ,
Lüksümsün derdim.
Bir parladın ki , aldın gözümü
Ateş böceği kadarmış hikmetin
Gün ışımadan söndün.
Yoktu ki gerek gözyanılgısına
Solgunsa da aydınlığı , bir abajurum vardı benim .
Ben yarım çoculuğuma ,diğer yarısını eklemek istemiştim
Kötü değildi ;
Bir hayali ellerime alıp
Tüme varmaktı niyetim.
Yarım elle sevilen sevgilerden ,masal çağlarımda geçmiştim
Büyümüştüm kesik fotoğraflı albümlerde
Ben geçmişimi kesmek istemedim
Sen zahmet buyurma adamım ,
Ben giderim...
Hoş kal ,
İyi kal Adem'im ,
Kesemem , acıtır makas yarası
Bu resmi de olduğunca albümüme eklerim .
bu şairin şiirlerinde birşey gözlemledim yanilmişta olabilrm dedim ama hayir yanilgi değil peki neydi o kötü bişi mi yoo dikkatimi çekti sadece yönetim editor yazar çizer takimi hepsi burada ee onlar varken benim ne işim var yahu .) ben onayli bir amele
Bilmezsin; duvarın diliydim rutubetli bir konakta Son saltanatın sedef kakmalı koltuğu. Soylar tüketen tufanlarla yıkılmıştı inancım.
ah keşke bilseydin!
süperdi
sevgiyle kal...
İntihar var oralarda.Gitme! Gideceksen; Kalemimi al yanına, o ölümle tanıştır. Ey koca şair;
Esas can kesiği, ömre danıştır..
Ne güzel bir şiirdi böyle..
Kutlarım şarabi şairi : )
Derler ya insan yaşamının kademeleri vardır.il kademede kişinin kendi görüşüne olan ilgisi artarmış. İkinci kademede öfke yer alır;Belirli bir yaşa vardığında dünyayı ateşe vermediğine üzülmeye başlarmış.Son kademede çöküntü ve dermansızlıkmış. Hayatta hedefi kalmaz coşkusunu yitirirmiş. Olgunluk yaşında kişi kendisiyle barış yapar hayata olumlu bakmaya çalışırmış. işte şair bu olgunluk aşamasını "Sen zahmet buyurma adamım , Ben giderim... Hoş kal , İyi kal Adem'im , Kesemem , acıtır makas yarası Bu resmi de olduğunca albümüme eklerim ."kanıtlıyor.
Onca düşleri ve yaşadığı acı artık olgunlukla karşılayacak bir bitişle tamamlanmış. Güzel bir şiiride yer alması gereken duygu ve imge ile örülmüş. Tebrikler Zeynep Hanım.
Yuva olmasa da evim Teklese de atan kalbim Uzakta annem Öbür âlemde babam Bahçemde sadık köpeğim Yokum yoktu be adam !
ihtiyaç zulmunde olmasada fotoğraf albumü saltanatında yeri hayalet bir boşluk kalmasının vefasızlığı kadardı içinde ki doldurulamayan boşluk...
tebrikler şair hüzünlü ve yürekli bir şiir okudum... sevgiler...