Mandolin
Evcilik oynadım
Bez bebeklerimi sardım
Zehirli sarmaşıklarla
Kiremitten kınalar yaktım
Hiç tutmadı oysa
El salladım
Tahta korkuluklar ardından
Evin babasına
Orta parmağım
İşaret parmağım üstünde
Küs mü
Barış mı
Küs ...
Ağlamışım yine
Yüzümde sokak
İplik iplik izleri
Artık evcilik oynamak yok
Kamyon arkasına tutunan çocuğum
Gezecek oğlan kılığım
Büyük abilerden neyim eksik
Önüme düştü saçlarımın kahvesi
Artık toprak kokuyorum
Aşk topaçları
Gazoz kapağı umutları
Heves misketleri
Ben üttüm hayattan hepsini
Kumarda kazandım mı ki
Kabullenemez arsızlığımın asiliği
Aşktan kaybettiklerimi
Bacaklarım huzursuz bacak sendromu
Sandalyeden sallanıyor
Beyaz çoraplarım
Acıyan dizlerimi aşmış
Mandolin çalmıyor çocuk yüreğim
Şimdi nefes almak
Angarya geliyor...
bence olmamış...........
Çok güzel.
Saygıyla...
👍👍👍Başarılar daim,kalemin kaim olsun...
okuması angarya olmayan çok çok başarılı bir şiir
tebrike ederim.👍
böylesi anlamlı ve estetik bir şiire günün şiiri bölümünde rastlamak şiir adına sevindirici. kutluyorum şiiri ve gününüzü.