Martı
Özgürlüğü ya da saflığı vurgular insan gözünde
Oysa kanatlarında yalnızlığın ağırlığı var işin özünde
Mutsuzluk düşünce vapur seferlerine, anlarım
Bendende yalnızdır martılar.
Kaç kez ölmüştüm kanadında, nefreti tükürürken
İstanbul bir bakış kadar uzağımdayken
Sen suyun akışı kadar hiddetli ve öfkeliydin.
Ve ben düştüm
Beyazlara bürünmüş bir martının kanadından.
...
Uyu dedi şehir
Avuçlarımda kalan son mutluluğu da bağışladım sana
Bende bir monoloğun cılız sesleri yükselirken
Uç dedim!
Vuruldu martılarda kanatlarından.
Ağırlığıyla kanadı içim, bilirsin içim senden kalan can kırığı
Kanattım ruhumu da.
Yalnız bir martıya benzetmiş şair kendini ve deniz aşırı gezerken yalnızlığında çarptığı hayatının cam kırıklarında parçalamış yüreğini . .
Kalem duru ve saf anlatımıyla sonlandırmış şiirini . . .
"Ağırlığıyla kanadı içim, bilirsin içim senden kalan can kırığı Kanattım ruhumu da."
Tebrik ederim . . .
Saygım kalsın . . .
"uyu dedi şehir/ avuçlarımda kalan son mutluluğuda bağışladım sana" ve o mutlulukta vurulursa kanatlarından... tebrikler şiirine..
martıları yalnızlığından öpen şaire can dedim..
kutlarım sevgili Meryem
Çok samimi ve çok duru..Kutlarım paylaşımı..👍
her bitiş bir ders, her bitiş bir olgunluk....
hüzün de olsa....
tebrikler meryemim👍👍👍👍