Masal Anlatan İnsan
Ben pamuk ipliği umutların peşinden
Boyumdan büyük yol gidenlerdendim
Takılıp düşsem de yolumda insan kemiklerine
Batardı da tırnakları tenime
Yine de ;
Evlat edinip öksüz küçük sevinçleri
Darül aceze gönlümde
Büyütenlerdendim
Siz nasıl böyle gözümde küçüldünüz !
Bilemediniz
Göz bebeğiniz iyiye, dikenli telli
Gönülleriniz mayın tarlası
Toprak ağlardı
Bulutlar kurak
Papatyalar ekerdim geçtiğim yollara
Biçerdiniz boy vermeden
Hoyrat ellerinizde taçlar yapardınız sevdiklerinize
Yürekleriniz birer makine
Yalanlara inanırdım bile bile
Siz pembeye toz katardınız
Ben siyaha pembe çalardım
Karanlığım sizdendir
Renkleri öldürdünüz...
Sönerdi kandilleri güneşin
Gözlerimi yakardım
Gül kurusu sarardı belini yaşamın gökkuşağı
Kurusuna dokunmaz , güllerini alır takardım saçlarıma
Ben rüzgar ekerdim gülümsesin bozkır diye
Siz fırtına biçerdiniz
Katıp küçük sevinçlerimi şiddetine
Derelerimi damla ettiniz
Sitemim ne rüzgara, ne güneşe
Ben masal perilerine inanırdım
Masalsız kaldım
İnsan kılığına girip beni
masal anlatan insandan da bezdirdiniz...
13.Mayıs 2006
güzel şiirdi.
tebrikler.
sevgiler.
ben hala inanıyorum ama bazen kırılıyor kolum kanadım diyorum ki bu neydi böyle ? işte o anlar adına bu şiir iyi denk geldi...
sevgimle kal zeynebim👍👍👍👍👍
😕😕😕👧👧 Hüzün biçtim sitem tarlanızdan, şiir olarak.
Şiirinize tebriklerim gönülden. Gün eksilmesin pencerenizden.
Sevgiler, saygılar çetrefil.
sevgili zeynep senden ilk kez bu tonda bir şiir okudum.. demekki seni bile bazen yıldırıyor hayat.. ama yine de derim ki sadece şiirlerinde kalsın bu depresif bakış... sen umutla ve hayatı severek yaşarsın yine de...
tebrikler şiire şaire👍👍👍👍👍👍👍
Bazen diyorum ki " bu kadar mı kötüye gidiyor her şey?". Umutsuzum bazen ve minicik bir ışık kocaman karanlığımı aydınlatıyor bazen.
Yine de insan olmak...İnsanca yaşamak. Ama "hiç" olmak bazen...
Tebrik ve sevgimle...