Mavi Bir Düş Yalıyor Şakaklarımı
M evsim bu ara nankör şehrin iklimi zalim
A rada penceremden bakıyorum semaya
V olta atarken düşte kalmıyor hiç mecalim
İ nfazında yaşamın asılıyorum ay'a
B ulutlar kararıyor, şimşek çakıyor birden
İ liğime işlenen acı yakıyor birden
R uhumdan yüreğime keder akıyor birden
D üşlü sağanaklardan nasipleniyor gözler
Ü şüşüyor kalbime ruhumu yakan közler
Ş akağıma saplanıp aklı deliyor sözler
Y aşama adadığım umudun kanı yerde
A l sızılar büyüyor şehrin harabesinde
L imansız aşk olur mu diye soruyor biri
I slanıyor tüm harfler hüznün alfabesinde
Y alınayak düşleri fazla yoruyor biri
O k gibi fırlıyor can yüreğin heybesinde
R uh Araf'ta beklerken giriyor dertten derde
Ş arkılar hiç bu kadar efkârla dolmamıştı
A şk makamına keder notasını vururken
K urşûni bir yalnızlık saçımı savururken
A yrılığın çığlığı böyle tiz olmamıştı
K aderle hesaplaşmak bilirim haddim değil
L âl kesilmeli dilim, kör olmalı gözlerim
A slında hep derdim ki aşkın önünde eğil
R amak kala ölüme talan oldu sözlerim
I ssız esaretimde doladıkça ağımı....
M avi bir düş yalıyor usulca şakağımı
I slak sızı kaplıyor hüzünden sokağımı...
Farklı bir çalışma ancak aynı şiir tadı, keyifle okudum...
Sevgili Seda, kalemin daim olsun.
Gönlüne sağlık.