Mavi Ve Deniz

Mavi...

Bulutları giyindim
Yakamozunda soyunacak ruhum
Açlığın doyacak , avuçlarımla yüzüne dokunduğum vakit.
Yalnızlığı dualarıyla örtüşmeyen sen
Bir mucize yaratıp sessizce yağdım sana
Hüznün ıslandı mı?

Sen martısına küskün deniz
Gözyaşlarımı kucaklayabildin mi?


Deniz...

Aydınlığını beklemiştim
Her damlada büyüyen hüzün
Getirmezdi eskiyen günleri
Gerçeküstü düşlerimin yolcusuydum.
Geceyi örterdin üstüme kızgın şefkatinle
Çok sonra anladım sana susadığımı.

Sen bulutuna aşık mavi
Taşıyabilir misin korkuları mı?

Mavi...

Korkularını kucaklar gökyüzüm
Dilersen yağarım gecene
Bir damla payı kadar susaman yeter
Sabahına düşen çiy taneleri kucaklar yalnızlığını.
Martılar küsecek sana bilirim
Benim gibi örselemeyecekler içini.

Ah!
Sen yakamozuna ağıt yakan deniz
Dalgalarını gövdeme değdirebilir misin?

Deniz...

Dokunursam sana ölmez miyim?
Yaklaştıkça uzaklaşıyorsun oysa
Yıldızlarını taşırdım ben suskun acemi
Dingin zamanlarıma karışırdı rengin
Rüzgâr da giderdin
Yüzüme vurup çaresizliğimi.

Sen mutluluğun diğer ismi
Örter misin üzerime gözlerini?

Mavi...

Gözlerim sana dökülse ağlayacaksın.

Deniz...

Yıldızını yakamozuma düşürüp susacaksın
Çağların yangını büyüyecek karanlığımda
Sen yine dokunacaksın yalnızlığıma mavi
Ben susacağım sabah seherinde yeşil
Sürüp gidecek bu tregedya.




Düet Şiir : Mavi - Meryem Ateş / Deniz - Oktay Cura