Maviye Özlem
Arka sokakların pembe düşleri
Maviye özlem
Düşerken damla buz kesilir
Yere inmeden
Sorma ben o kim sessiz çocuğum
Umurumda değil tüten dumanın
Gök maviyi kirleten sis
Sana dur diyebilecek kadar
Ne gücüm yeter nede soluğum
Şizofren duygular yargılar
Her çöp kutusunda yapılır infazım
Kışlarım donuk
Bağırsam da duyulmaz avazım
Sesim ulaşamayacak kadar
Donuğum
Ayrılıkların bedeli ağır kefaletsiz
Peşin öderim
Yetenek bende aranmaz
Bu sokak olmazsa
Az ötesi bir parça ekmeğe
Yazılır günlüğüm
Kaydı:m sokak kaldırımı yastığım taş
Gözlerimin rengine aldan ma
' Çulsuzum '
Sen hey yükseklerden bakan
Sosyete çocuğu
Bedelliye yazıldın
Merak etme cephede ön saftayım
Sen yırttın gene
Bana yakıştırıldı ölüm gömleğin.
2011.Ocak.29
O yükseklerden bakanların, dünya çoğu zaman akıllarını alıp alçaltıyor. Dünyayı ayaklarının altına alanlar için acısı tatlısı ile yaşanacak yer olarak kalıyor. Sevgi saygı İlhami abi...👍