Maviyi Unutan Gökyüzü

'Umuda yastık oldu bu ten'
'Maviyi unutan bakışlar yenik'

kırılmadık ne kaldı
taze fesleğen kokusu
damara şırınga gibi
ve bir arpa boyu yol
avuçlarımızdan kayan
kapıları hüzün meyhanelerin
karalar sarıyor bekçiler ışığa

bugün;
bir yıldıza kalp atışım
ceplerimde anı kırıntıları
dostlar harcanmış tümden
bir rüzgar çizmişim maziye
gözlerinde misket atan çocuklar
ve zoraki bir mavi iliştirmek göğe

geriye dönün kuşlar
bugün serenat zamanı
küs parmakları birleştirmek
güneşin yüzünü maskelemek
tutmak lazım huzmeleri saçından

ayazına durmak
bahtsız zaman eğrilerinde
şarj edilen ömür pilleri
sinsi öfkeler gibi ötelemek hayatı
kurmak için bin direkli emeği
yıkmaya bir dinamitin pimi

savmak lazım
kapı önü nefeslerini
bir zılgıt düştü derinlerden
gözlerin simyası bozuk bugün
bir yiğide ölüm biçti cemaat
maviye küs umutlar gider
sarı düşlerden...

güneşin çığlığı bu el yordamıyla sevmek lazım geceyi
ve kuyruklu yıldıza mavi toplamak yakamozlardan...

31.01.2011