Mayasız Şehrin Küf Yanıkları

'Üstümüze ölü toprağı serpilmiş'
'Uyanışların en tazeleri bu şehir'

Şehrindeyim;
Ötelenmiş bir gururun son demi
Kanatsız ayrılıklar düşüyor
Eskidendi karşılıksız sevmeler
Bir yüreğe bin yüreğin mecali
Ufalandı sözlerimin nidası

Ayrık otları saçlara yapışan
Bilindik bu temaşalar
Hükümsüzde sevilirmiş
Mayasız şehrin kaldırımları
Kusmuk artıkları var
Köprü altı kuşlarının
Küf yanıkları düşer
Gagalarından...

Buz kesiği el ayaları
Tutuşturmak sokak kedilerini
Yanık et kokusu dökülen avaza
Bir cebe beş elin sığdığı ömür
Yemek artıkları çöp varilinden
Ve kızılca öfkeler avurtlarda

Unut gitsin;
Bir pabuca doldur şarabı
Dibinde demle umutları
Ne paranın sayımı var
Ne de ne giyecek telaşı
Bugün hesaplar gırla
Sınırca sevmenin
Son durakları...

Bir yelkene çek demek
Bu şehirde uzaklaşmak
Zaman söküklerine yama
Salkım saçak çuhadan
Yüze maske bu devir
Sararan sendin evet
Süzgeçlerimde...

Bir balığım;
Kurşuni renkte
Solucan düşlerim
Mayalarım kayaları
Küf larvalarımla
Derinden...

İşte şehrin soluksuzu ne gömersen yüreğine
Mayalı ekmeklerden küf düşer zamanlara...

04.02.2011