Medet

siz bilmezsiniz

yalınayak
damarlarımdan akan kanın adresini

çıkarken ay bulutların arasından
görmezsiniz içimin kırılan simlerini

kapatsanız gözlerinizi ellerinizle
görürsünüz yapayalnız olduğunuzu

oysa ne şiirler uyuttunuz koynunuzda bilirim
bilirim okunmamış kitap aralarında
yetim kalan aşk şiirleri kuruttuğunuzu

yaslayıp sırtınıza kumsalı
bakarken gökkubbeye
sarhoş bir ıslık düşer yere ansızın
kilit vurulur genzinize
sus olur nihavent makamında şarkılar dilinizde
yakma vaktidir artık
buruşturup ucundan zamanı

medet beklerken
müebbete mahkum akvaryum balıklarından
çaresizliğiniz vurur tek kurşunla sizi
baktığınız heryerden

ölürsünüz

korkmayın ölümden


ölüm dediğin Tanrı dan armağandır

örtün üstümü