Mekânsız Boşluklar...
/ Ay ışığına güneş döküp
Süründüm ufka
Uzandı bakışlarım
Dokundu saçlarına
Ellerimi sakladım
Bir ihtimal gözlerine
Üşüyerek geldi dudaklarım
Sindi koynuna... /
Yedeği alınmış acının
Emanetinde
Hangisini unutsa...
Bakamam gözlerinin içine
Yüklenir sızı
İhanetin adı olur unutmalar
Mührünü eritir
Ten renginden döner
kahır / ayaz
Hüznün ağırlığı avuçlara taşınır
Yüzüm dökülür bulutlara
Senin sesinde
Ararım -geçen beyit-
Kaybolduğum
Sevda
Kaç kuru dalda sarsıldım
Meltemden dönen kasırgalarla
Zamansız
Adressiz
Kervanlarla
Uzak yolculuklar
Sibel damlasında asılır
Kavramsız
Mekânsız
Boşluklara...
Yedeği alınmış acının Emanetinde Hangisini unutsa...
Abi ihanet utanır ya bu dizeleri görse... ne zaman koymuşun, ne mekan, kervan hayat olmuş, hayat sevgi bulmuş, sevgi sadakatı doğurmuş ihanet utanmış...
utanmayanlar utansın !!
saygımla...😙😙😙😙😙