Melankolik Yalnızlığım
.
Yalnızlığıma uzanmış uyurken
Kör karanlık bir kuyudayım
Ağzı küçük, içi geniş ve melankolik
Yanımda ise mavi saçlı bir kadın
Elimi uzatıp -hadi- diyorum;
Yukarısı gökyüzü, beraber çıkalım
Kuyunun ağzına bakıp bana
-Gökyüzü çok ufak- diyor
... Gülüyorum
Elleriyle gözlerimi kapayınca
Bir anda büyüyor karanlık
Gökyüzü karanlığın içinde ufacık
Yıllarca karanlığı küçük sanmışım
Kuyunun dibindeki kurbağanın
Gökyüzünü kuyunun ağzı kadar
Sanması gibi...
Aklıma yığılan soruları
Susarak gözleriyle cevaplıyor
Konuşacakken kapıyor ağzımı
Fakat elleriyle değil
... Uçuyorum
Hayat denen kör kuyudan çıkmak
Karanlığa düşmekle başlıyor
O anda gitmek istemeyip bağırıyorum
Seni seviyorum(!)
Sesim yankılanıyor kuyuda
Oda beni seviyor(!)
Melankolik yalnızlığım...
"Hayat denen kör kuyudan çıkmak Karanlığa düşmekle başlıyor O anda gitmek istemeyip bağırıyorum "
Karanlığa düşüp yeniden çıkmak daha kıymetli kılıyor hayatı,tutunuyorsun sıkı sıkı..
Sık düşmemek önemli olan..
Sevgiler Hakan..
canım kardeşim çok güzeldi,duygusaldı, mavi saçlı aşkına kavuşman dileğiyle tebrik ederim
Elimi uzatıp -hadi- diyorum; Yukarısı gökyüzü, beraber çıkalım
Kuyunun ağzına bakıp bana -Gökyüzü çok ufak- diyor ... Gülüyorum
Harikasın Hakan...
Hakan kardeşim insan, artı nefis demek kendimiz görmeye çalışsakta bu pek mümkün olmuyor
şahsım dınaa söylüyorum Kusursuz olan Allahtı,r biz ise hata yapar sonrada pişman oluruz....
Hayat felsefi mevlanacaysa eğer, hatasız kul olmaz.....
Yalnızlıklar olmasa nasıl düşünüp yazacağız......bak ne kadar güzel yazıyorsun, yarının büyük şairleriden olursun inş....
Acele yazıncada böyle oluyor affola
Hakan kardeşim insan artı nefis demek kendimiz ögrmeye çalışsakta bu pek mümkün olmuyor
şahsıma söylüyorum Kusursuz olan Allahtır biz ise haya yapar sonrada pişman oluruz....
Hayat felsefi mevlanacaysa eğer hatasız kul olmaz.....
Yalnılıklar olmasa nasıl düşünüp yazacağız......bak ne kadar güzel yazıyorsun yarının büyük şairleriden olursun inş....