Melodram

?ölüm geldi hiç bir şeye benzemiyordu beni kendine benzetti?

Hilmi Yavuz








-I-



Bir rüyanın önsözünde, sancılardan soruldum
Şiire vurdu kalemim, öykülerden yoruldum -



Kurudu dilim damağım, vahşi bir susuzluğa
Ab-ı hayat niyetine, cerahatti içtiğim
Sonra yumdum gözlerimi, sonsuz uykusuzluğa
Har kâbuslardan geçerek, parmaklıktı açtığım
Bir ağıt yükseliyordu, içimdeki esirden
Onun gözlerinden çalıp, özgürlüktü saçtığım



Görünmeziyim âlemin, cismim sanki hayalet
Uykuyla uyanıklığın, tam orta yerindeyim
Muhayyilende resmimi, beyazlarla hayal et
Gözbebeğine kazılmış, kabirden derindeyim
Ne bir mendil ne elveda, ardımda boş bir rıhtım
Sükûnetle uğurlanan, ölüm seferindeyim



Sanki yırtacak beynimi, bu kahrolası cinnet
Geceye sanrı doğurdum, bozuldu bekâretim
Yakın kutsal kitapları, yok tasvirlik bir cennet
Ömrü sevapla yıkasam, ödenmez kefaretim
İnanın günahsızdı hep, yüz akı çocukluğum,
Günahkâr kadınlığıma, dinmeyen hakaretim



Yaşarken çürümekteyim, tenimde leş kokusu
Dünya denen cehennemde, hasret kaldım ambere
Terk etti hücrelerimi, kutsal dinin dokusu
İstemem şefaatini, söyleyin peygambere
And olsun ki varlığına, yeri göğü yaratan
Mahkûmiyetimde hürüm, benzeyemem kambere



Hangi tarih yazabilir, ruhumla savaşımı
Cephelerde sığındığım, toprak ruhudur ayla
Kerbela'nın yüreğine, gömünüz naaşımı
Onu da vurun kalbinden, yoldaşım olsun Leyla
Bıraktım vasiyetimi, sütü bozuk aşklara
Her satır bir kalp ağrısı, her cümlem bir vaveyla



Bu benim melodramımdır, şiirle bitmeyecek
Son sözü eklesem bile, yas benden gitmeyecek -



Şimdi yoksun ve yalnızım, bu ölüler şehrinde
Kor geceye sığınarak, aya yazılıyorum
Hayallerimi boğarken, sensizliğin nehrinde
Katil düşüncelerimden, inan haz alıyorum
Biliyorum artık çok geç, ?biz? li cümleler için
Sen aşka çoğalırken, ben, sana azalıyorum





-II-




Gözyaşımla yıkadığım, hayallerin içinde
Yırtık bir fotoğraf gibi, parçalandı anılar
Debelenmekte bedenim, her şeyliğin hiçinde
Günden güne çoğalmakta, hakkımdaki sanılar
Vebalı bir illet büyür, göğsümün kafesinde
Hekimler çaresiz kalır, konulmadı tanılar



Çünkü yokluğun aşikâr ve yokluğun eziyet
Çatırdadı direğinden, konakladığım dergâh
Söyle yarım bırakmak mı, güvendiğin meziyet
Gör, fahişe bedenime, saplandı yüz bin nigâh
Hangi şarkının koynunda, uyuyorsun sevgili
Şimdi benim dinlediğim, bir tek makam-ı segâh



Nikotinle nikâhlanır, balgam mahkûmu genzim
Damarlarımda dolanan, kan değil inan şarap
Bin izmarit söndürülmüş, küllük misali benzim
Ahvalim ehl-i işretin, halinden daha harap
Saçlarımdan asıldığım, o kor kirpiklerinde
Dudaklarımdan dökülen, ahh dolu bir ızdırap



Üstada haber uçurun, virane Araf'ımdan
Gözü arkada kalmasın, bayrağı taşıyorum
"Üçüncü Şahsın Şiiri" , yazıldı tarafımdan
Yenilginin acısıyla, aşka sataşıyorum
Söküp aldığından beri, sol yanımda duranı
Vurulmuş güvercinlerin, alnında yaşıyorum



Yazılmamış her şiirin, isimsiz tema'sısın
Şerhine zihin dolusu, kelime tükettiğim
Buz tutmuş imgelerimin, şiire temasısın
O lacivert nazarında, sanatı yok ettiğim
Kifayetsiz iç çekiş ve kabir azabı gibi;
Vahametsin yüreğimde, ezelden hak ettiğim



Bir kırlangıç katli miydi, bağlandığın hedefin
Vurduğun bir dirhem eti, eyle kalbine defin-



Kıyamet gününe kadar, bitmeyecek cinayet
Son maktul olmayacağım, soyum çekmiş Habil'e
O Kahhar üflememiş mi, ruhuna hiç inayet
Kana susamışlığınla, benziyorsun Kabil'e
Sınır dışı eylediğin, yürekteki bu sevda
Artık tehcir edilecek, İstanbul'dan Babil'e



Yaratanın hakkı için, oku dizelerimi
Oku ki hücrelerinde, vuku bulsun bir azap
Yüreğin öz vatanımken, sildin vizelerimi
Nasıl attın suratıma, şişe dolusu kezzap
Alnıma sürdüğün kara, inan iflah olmuyor
Arındıramaz yazımı, ne Kızılırmak ne Zap



Bu senin melodramındır, ben bu oyunda yokum
Başrolde oynamıyorsam, figüranlığa tokum




-III-


Bu kimin melodramıdır, sayfalara kazıldık
Tarihin tutanağına, bin elemle yazıldık



Yaka paça sürükledin düşlerimi kedere
Oysa aşka and içmiştik o gün kal u belada
Nasıl küfretmesin gönül şimdi mel'un kadere
Nikâhımız kıyılmıştı hani arş ı alada
Bir zamanlar dudağına mühürlediğin ismi
Müezzinler zikrediyor okunan her salada



Her veda bir başlangıçtır, sancılı öykülere
Budur namerdin yazısı, böyledir dinde adet
Acıyla uyuyacaksın, hummalı uykulara
Takvaya erdirmeyecek, seni hiçbir ibadet
Canı canandan alarak, işlediğin günahın
Allah katında yok yeri, git şeytana biat et



Onmayacak günahımla, doldurduğun kefeni
Tartmaya muktedir midir, o kahrolası mizan
Ona gelinliği layık gördün, bana kefeni
Yerle bir eyledin canı, koymadın ruhta izan
Bir zamanlar ilkbaharla, anılan yüreğime
Şimdi her dem zemheridir, her anım sarı hazan




Çarşafların iliğine, akıttığın kanımı
Her aklıma geldiğinde, alnıma sürüyorum
Taşımaktan yorulduğum, iğrendiğim canımı
Kırık dişime takarak, meçhule yürüyorum
Bihaber olsam da senden, kurtuldum sanma sakın
Fotoğraflarda gördüğüm, yüze tükürüyorum



Sen saadete uyurken, ben aşka uyanırım
Katran karası gecede, seviştiğimdir dabbe
Sapla sırtıma bin levye, acıya dayanırım
Kur-an'a el basıyorum, şahit olsun gök kubbe
Sığınıp dinin ardına, Hakk'tan bahsetme bana
Gözümle görsem inanmam, iman ettiğin Rabbe



Kor geceye sığınarak, aya yazdığım şiir
Hüznün rahminden doğuyor, kanayan bir sanata
Topla düş kırıklarını, veda et aşka şair
Taptığın ?özlem? diyerek, yüz çevirdi ?hayat?a
Artık onu romanlarda, şiirlerde büyütmek
And olsun ki küfretmektir, aşk-ı edebiyata



Bir kâbusun sonsözüne, kahrımla uyuyorum
Yalnızlık benim başkentim, şehrimle büyüyorum



11/07/2009

ANKARA