Meneviş Yansımaları

Gözyaşları akarken sûkutla suya
Menevişler oynaşır gölgelerinde
Biten aşkın sancısıyla
Hüzün bulur kör şafaklar
Ay paramparça düşer kadere


Sabah tüllerine bürünürken pırıltılar
Teninde izi kalır sevdanın
Aşk iksiri olur akar
Göz pınarının kıyılarını öpen dudaklar



Rüzgar uğultuyla düşerken doruklara
Itırlı bir koku getirir imbatla
Suskunluğun mangalında köz olur
Ağıtları düşer toprağa


Yoksunluğun çıkrığında çile eğirir
Ağrılı adımları sağır hazandır
Gözyaşları hüzün kokar
Yüreğinin metruklarında

Artık kızılca kıyamettir kuytularda esen
Sis içinde kaybolur tutsak ruhlar
Günbatımı sızar pencereden
Türküler uğuldar figanında
Ve bir yıldız kayar içinde

İz sürülmez olur ardında
Ay düşerken saçlarına

Gece siyah bir dantelâ gibi

Girer kanına....