Merdiven Kuşları

(nereye gidiyoruz ey gece
daha kara yüzün mü var
küflenmiş insanlık/ortalık toz duman)

yaz diyorsun
bir damla süzülüyor göz pınarlarımdan
bir çocuğun yanağına konan tebessüm gibi
uçup gidecek kelebekler birazdan

an meselesi güneşin sevgileri lekelemesi
parlaması kızıl öfkenin
mühürlenmiş insanlığın tüm kaleleri
iblis sancağı göndere çoktan çekti

yaz diyorsun

acıyı tuza yatırdım
vurmasın diye yüreğime
zaman külünü serptikçe üstümüze
bir kadeh şaraba batırdım düşlerimi
merdiven kuşlarının aşkına
dağladım dilimi

keşke
bir çingene olsaydı ruhum/ayın gölgesinde raks eden