Mermerimin Siyah Gülü

Tekdüze sevdamı,yazmış uzunca bir küpür,
Riayeti olan gülü, soldurmasın tefekkür,
Mayhoş sevgiler züppeliğe muhtevaysa,
Saklandığı yerden çıkar bir siyah gül!
Kalmaz züppelere etmediği küfür.




Geçici canlanmanın verdiği sıkıntılar,
Azametli güzel ve mermerin siyah gülü.
Ulaşması kolay nice soğukkanlı duygular,
Tertemiz mermerin kibirli bakan tek gözü.



Yalanlardan kopuyor sözlü mezar dili,
Duvarı beş odamın beyazdan mermeri!
İçinde çiçekgillerden bir gül-ü siyahi,
İştirak etmek istiyorum, yüreğine bir nevi.



Ben ordaydım!Dillerden söze gelen ismimle,
Kaybolan benim! Gönlümün sonsuz labirentinde.
Siyah gülü mermere,ölümü ardıma gizledim,
Adının baş harfini yüreğime kansız çiviledim.



Çizilen günler geçer buralardan resmin ile;
Sigara dumanının ardında kaybolan ben!
Benim ardımda açık kapı, ölümün ta kendisi!
Unutulmaya yüz tutmuş son mektubun sahibi.



Siyah gül ağlıyor, hissettiriyor damlaları mermere,
Yıldızların nemi kayıyor adeta, siyahi gülden.
Bülbülüm ağıt yakıyor tuzlu bir sel gibi,
Siyah gül müebbet yedi, kim bilir!
Kaçıncı hüzünlerde...



aLp diyor ki:


Sensizim!Lakin aşıklar ölmez bilirim.
Ölümü seninle dört gözle beklerim.
Nispet sırası bende karlı dağlara,
Sitem yine bende,sana hasret yüreğim...