Metamorfoz

Işık nerdesin?
Zümrelerin çığlığında;
Sessizim...
Çağlar açılıp kapanıyor;
Hala sensizim...

Gece karanlığı soğuruyor derinlerine,
Soğuk hırçın; soluğumdaki buharın hatlarında;
İfrit bir soru çınlıyor,
Kâinatın sonsuz ufuklarında,
Sonra beynimi dolduruyor tüm haşyetiyle...

/Bineğimin dizginlerini zapt etmek zor/

Sonu bilinmez;
Yollar kıvrılıyor yılan edasıyla,
Ayaklarımın ucunda.
Kafamda kuşkudan yap ?bozlar,
Hiç biri bir tümevarım değil.

Dualar ediliyor mabetlerde,
Dört kitap elde, tevekkül gönülde...
...
Pergel açıyorum boşluğa,
Geometrisini çiziyorum zamanın,
Hesabını tutuyorum,
Evrenin bensiz geçirdiği her anın...

Sürreal saplantılar okşuyor ruhumu,
Hipnotik uykuda, bilinmezi arıyorum.
Arsız bir el çarpıyor;
Ruhumun doruklarına,
Değiştiriyor tüm hissiyatımı...

Züleyha hala;
Yusuf'a sahip olmak için yalvarıyor!...
Yusuf hala;
Aldırmıyor...

/Başkalaşıyorum./

Sorular mesnetsiz;
Cevaplar tutarsız...

Başlangıç noktası neresiydi bilmiyorum,
Girift arzular dolanıyor ayaklarıma.
İki çift kehribar yansıyor gözlerime;
Eski birkaç ar düşüyor yanaklarıma...

Hangi kavram sahip ulviyetime?
Hangi karanlığa sattım ışığımı?

Siyah nakışlanıyor tüm benliğime;
Hoyrat ve bedbin,
Zakkumlar sarıyor dört bir yanımı,
Havsalam bezgin...

Mevsimler eriyor evrenin potasında,
Madde mahkûm, mekânın baskısına; doğan zamandır,
Duygular köreliyor nankör insanda,
Zihin mahkûm, erken tüketmeye; geçen zamandır,
Metafizik hâkim tüm gerçeğe,
Ölümlü mahkum, anlamadan gitmeye; yiten zamandır....