Mevsim Ayrılığa Dayanamadı!
Sarardı yapraklar,soldu çiçekler,
Tabiat kabustan uyanamadı,
Sustu üzüntüden,kuşlar böcekler,
Mevsim ayrılığa dayanamadı.
Sen beni bırakıp gittin gideli,
Lodosa dönüştü,seherin yeli,
Rengarenk güllerin geldi eceli,
Mevsim ayrılığa dayanamadı.
Güneşin şavkı yok,ciğeri yandı,
Hiç çıkmadı,bulutlara saklandı,
Toprak üzüntüden sırılsıklamdı,
Mevsim ayrılığa dayanamadı.
Gök siyah giyindi,mateme daldı,
Oysa hergün ay akşamdan doğardı,
Toros dağlarının başı ağardı,
Mevsim ayrılığa dayanamadı.
Ay gidiyor,yıldızları sarmadan,
Gün gidiyor,ufuklara varmadan,
Eylül çekip gitti,selam vermeden,
Mevsim ayrılığa dayanamadı.
M/Ş
Ostlar bizim masamız herkes eaçık, aramızda konuştuğumuz bir kelemeden dolayı ,aramzda davetsizler var dedim bütün dostlarımdan özür dilerim, kimseyi ilgilindiren bir cümle değil bütün dostları çok seviyorum
:) :)..pastıracılardan ha...:)...bu bana yabancı gelmedi....perşembe de biz..öyleydik😲
Hoş güzel bir şiirdi Mustafa Şahin bey.
Kutlarım efendim..
Selamlarımla''
ahanda baltayı taşa vurduk....buyurun burdan yakın ...en baba bülent fenerli çıktı😥😥
ben fenerliler hariç herkesle otururum mustafa bey valla...👧bazen bileden fenerlilerle de oturdum ..itiraf ediyorummm😅😅