Mevsimlerden Sensizlik

bir duvara yasladım sırtımı
ve gözlerim boşlukta asılı
ağzım sonbahar üflüyor
gözlerim ilkbahar yağıyorken yokluğuna
diyorsun ki bana
kahır kokuyor ellerin
üzünç bakıyor gözlerin




sen benim ellerimin gözlerimden
gözlerimin ellerimden çektiğini
bilir misin sevgilim




düşündüm de bir an
sahi
sen hangi baharsın
baharsızlığıma




her gün biraz daha susuyorum ölüme
ve sen
bu da geçecek canımın içi diyorsun
geçen tek şey zaman ihanetler içinde
bir türlü anlamıyorsun




sen sadece ninniler söylüyorsun
yaz'ım uyuyor içimde
oysa kış'ım büyüyor görmüyorsun...






23.10.2012