M/eziyet

Büyür içinde korkuların,
Dallanır budaklanır .
Kirpiklerin boynunu eğer de,
Sen o korkuda hep bi ağlarsın.

Zemheri mevsimidir ağlamak sevdiğim;
Tenin acır, tuzlu bir ateştir gözyaşı.
Erir acılar içinde kendi çukurundan taşarsın.

Utanırsın ya ağlamaya,
Dudakların titrer de gözyasını yutarsın,
Dayanamaz sen yine de hep ağlarsın
Tutma kendini sevdiğim istiyorsan akıt,
Akıt yaşları nihayetinde sen bir insansın.

Ne çok ağlayan var şu dünyada
Kaldır başını bak sevdiğim,
Doğanların yüzüne ölenlerin hürmetine
Bak ne de çok ağlıyolarlar sevdiğim,

Gözyaşı beyaz bir mürekkepse
Hayat el yazması bir kitaptır,
Okunmuyorsa el yazman
Sebep altındaki görünmeyen imzandır,

Bak sevdiğim gözyaşıyla yüz yıkanmaz,
Kurumayan bir gözyaşı zaten damlamaz
Ağlamak ne bir meziyettir,
Ne de eziyet,
Hiçbir gözyaşı gideni bağlamaz....

//Hoşçakal sevdiğim kimse ağlamadan ayrılamaz...//