Mimoza Kokuları

Deniz gözlü,esire bir kadın
Kız kulesinin
Yosun tutmuş, penceresinden
Dalgalı denize bakarak ağlıyor
Gözyaşları,renkli kelebek olup
Mimozaların üzerine konuyor
Uzaklarda...
Kimsesizler çocuk yuvasının
Ayrılık rüzgarları esen,bahçesinde...
İncir ağacının,serin gölgesinde
Umman gözlü
Sarışın,bir kız çocuğu
Solmuş,mimozaların kokusunu
Umutsuzca İçine,içine çekiyor
Doymuyor...
Bir daha,bir daha,...
Olmuyor...
Son nefesi ciğerinde saklıyor
Mimozanın üzerine konan
Mor kelebeğin kanadına;
Yüreğinde yanan özlemi,
Vişne çürüğü dudaklarıyla,
ıslık çalar gibi üflüyor
Kız kulesinde ki esireye
O deniz gözlü kadına,
Hasret kokusunu gönderiyor.
Cengiz Damar