Min

Hüzünle yikarim yüzünü her aksam avuclarim da bir nefes gök yüzü Siirin büyü bozan kutsal Azelyasi---

Verdim yüzümü bir sarapnel bakisa Gül tabancasiyla vuracagim kendimi

Iz düsüm icime yürüyen her lif---

kisacasi

siir-

kutlarim

Saire"m

F can

Ne güzel bir hoşgeldin bu...

Çok beğendim...sevgilerimle.

''ekmeğime hoşçakal sürdün ya sen,ben şimdi ''aşk'' karınla sana ne şiirler yazarım!'' İşte özgüllük bu, aşk karnına*...Bunu unutmayacağıma eminim,ne denli güzel bir girişti.

Bir diyalogun aşka çalan lisanda en güzel nağmeleri düşmüş sayfaya,aşk karnına yani hezimete uğramış,bitkin,yorgun iki bedenin bu hallerine nispet yine aşkı ikrara getirecek kadar tok sesle aşk deyişleri...Biri azelya,diğeri sarmaşık.Biri kırılgan,naif diğeri aşık ama ketum,hırslı.İki çiçeğin intak sanatıyla dillendirilmesi/aşk koşuşturması.Ama ben sarmaşıktan daha mesafeli bir aşk yakarışı beklerdim oysa şair iki çiçeğe de aynı oranda aşkı zerk etmiş,orantılı bir aşk pay etmiş. Çok güzeldi yine. Ve elbette başlık,şiirin muhtevasına yoracaksam bencilik dumurunun kabarmasını beklediğim sarmaşığa etiketlerdim bu başlığı.Neresinden bakarsam bakayım ziyadesiyle işlek,güzel bir başlıktı. Teşekkürler paylaşıma.