Mor

Umut kuşların kanadın da
Gelip her sabah konar omuzuma
Ben sana açarım penceremi
Işıl ışıl olur odam

Ağlamaklı besteler yaparım
Alıp başımı gitmeler olur
Durup aynaya bakar seni görürüm
Kendime kızarım

Kelimeler dökerim yollarına
Okur musun bilmem
Ama ben yine de dökerim
Her şafakta
Yürüdüğün kaldırımlara
Dokunurum ayaklarına

Kimsenin bilmediği bahçelerden
Çiçekler toplarım sana
Bütün renkler dans eder ellerim de
En güzeli mor
En çok o yakışır tenine

Kararır bazen gözlerim de dünya
Ben seni düşünürüm
Gülüşüne bırakırım hüzünlerimi
Çocuklar doluşur
Büyük korkularıma
Unuturum ölmeyi

Sus verir kimi zaman hayat
Çığlık çığlığa susarım
Çöl çiçekleri büyür gözlerim de
Vahalara saklanır yeşil zamanlar
Her serapta seni görürüm
Su olur yağarsın üzerime

Ve sen bunları bilmezsin

Şimdi her gece
Şiirler yazıyorum
Kız kulesinin duvarlarına
Mecburen susuyorum