Mor Dünya Beyaz Ölüm

uykunun en güzelindeyim.
uykumun içinde
uyanmak mümkün mü?

bırakıyorum kendimi karanlığın içine,
körleme uçuyorum.
kaygılarımdan da uzaklaşıyorum.
sanki en deli zamanımın evresindeyim.
durmuş mu nehirler?
gözbebeklerimde sükut.
gelmeyecek yarınlar da...

ve şafaklar.
tozlu sayfalar gibi,
kayıp geçmişim.
küsen sevdalı sümbül,
giyinmiş beyaz geceliğini,
mor dünya.
mor sümbül...

sırtladım dünya yükünü kayıyorum
ayaklarım buz çatırtıları.
bir hışımla çekiyorum nefesimi,
ve ağzımda bir buğu telaşla terk ediyor,
gırtlağımda üşüten aya kesikleri.
doyamadan ferah denizlere.
bir limana varamadan...
toz duman hazinem.

devran sizin olsun kızıl ve yeşil.
bir tekneye binip sevin maviyi,
güzün yalnızlığında, kalabalık sevin.
şair gibi yaşayıp, şiir gibi konuşun.
yaşayın grileri pembe boyar gibi...

gülmek istiyorum huzmelerimden
endişeye mendil sallamak
ama nasıl?
bir kuğu gibi uyuyorum ben
beyaz bir düşün koynunda
uyanmak istemez gibi...