Mordu Bulutların Rengi

ne güller büyüttüm,
senden önce ve sonra
sensiz bu hayat
boyuna zordu


dün

mordu bulutların rengi
penceremde gün/eş çiçeği
vakitlerden ikindi
bana sorsan!
durmuştu zaman
çıkageldin bir anda
sustu tüm şarkılar
s/essizliği aldım gözlerinden
çığlık k/attım geceye
açtı gün/eş çiçeği



bugün

karşı karşıya, içiçe
sözler lakırtı etti gizlice
dans etti üç zaman
büyüdü g/özler
d/inledi yürekler
ortaya k/özden bir mangal
çoğaldıkça tebessümler
s/açıldı renkler
gel-gitler terketti masayı
oturduk öylece
yürek yüreğe, s/essizce

yarın


kalkmak gerektiğinde
vedalaştı sözler
saklandı gözler
hüzün dillendirilmedi
gözyaşları yeterdi
bildi yürekler
sevgili bir daha dönmeyecek
siyah yıldızlar saçıldı yere
vakit kimbilir neydi?
s/oldu gün/eş çiçeği
kordu bulutların rengi

bugün gibi...

ayrıldık öylece, yüreklerimiz
düğüm düğüm büyüdükçe
kırmızı gül kanadı kendince
duydu bu figanı son kez,
anladı bülbül de;
gökyüzü bir daha
böyle bir aşk görmeyecek
susadı zamanlar
hasret aktı bir zaman
nice feryattan sonra
öldü gün/eş çiçeği

dün gibi...

O'na dair ne varsa
O'ndan önce ve sonra
maviye ç/aldı bulutlar
kaldı yarım hayatlar


yarın gibi...

senden önce ve sonra
tüm kısa zamanların karı
sanki seninleymişim gibi
sonsuz kavuşmalar

sevgili!
değişmedi umudun rengi
bana verdiğin gül gibi