Muamma

-Aşkta tıkandı,susmayan dilim,
Tanımsızlığında boğuldu işte tüm hecelerim...-


Gözümde çıplak kaldı,geçmiş tüm düşler...
Hüzne dayandım,yaşlarımı kurutmadan...
Dönüş biletlerini istasyonda bırakırken gidenler,
Sahte yeminlere boğuldu yüzüm,
Sarhoşluğun kaybından içti hüzün...


Vakit;
Durağan akrebin koynuna gömerken tüm gülüşleri,
İçimde erittim bahar gazellerini...
Mazinin buğusundan nefes ç/almaya ç/alıştı günüm...
Sahipsiz çiçekler soldu solumda,
Tükendi tüm aşk şarkıları zamanla...


Şimdi;
Ruhumda eskiyen yıkıntının altında
Değerini yitiren bir hazineyi andırıyor aşk...
Tek cümlede biriktiriyorum pişmanlık yaşlarımı;
-Gözlerin gözlerimin eksik gülüşlerini tamamladı-


Aşk bende ki tanımlarına sırt çevirdi !
Utandı kelimelerim suskunluğun kuyusunda...

-Sevdayı paçasından tutmaya çalışıp,
Tutamayışımda öldü cümlelerim...-


Sonuç;
Aşkı teğet geçen bir ruh var ortada...
Sana mı ait bana mı?
Orası muamma...