Müebbet Esaret

Mutluluk çok uzak artık,
Biliyorum...
Dönülmezdir senin gittiğin yollar
Bilinmez kaç asır sürecek
Bu bendeki sonbahar...

Nasır bağlattım yüreğime sen gittiğinden beri
Dışı kabuk tutsa da yaramın,
İçi mahşer yeri gibi
Sen yasaksın bana artık,
Biliyorum...

Dur yüreğim,
Bir an daha atma artık onsuz diyorum
İçimde bir boşluk var ki anlatılamaz, sonsuz
İnandığım tüm değerleri yıktım sen gideli
İçimde bir ben var ki,
Ruhsuz bir nefes gibi

Özleminle yaşamak çok zor artık,
Biliyorum...
Sensizliği öğretemedim yüreğime
Tenine hasret bedenim bu yalnız gecelerde
Her kadehte seni içer gibiyim, yudum yudum
Her hatırada umutsuzca seni arar oldum
Gittin, dönmeyeceksin
Biliyorum...

Her gece tanrıdan yalvarırcasına seni diliyorum
Aldığın nefestir artık benim yaşama sebebim
İlk kıvılcımdı bu yüreğe düşen, senin sevgin
Sana teslim oldu bu beden sadece
Sende buldu teselliyi bu gözler her düşüşünde
Biliyorum...

Yüreğinden sürgünüm artık
Biliyorum...

Bitmeyecek bu mahpusluk
Cezam ağır...
Müebbet esaretin çaresi yok...