Müebbet Mahkumu

Yalnız kaldım bu damlarda
Konuştum demir kapı, duvarlarla
Bir birimizin dilinden anlamadık
Boğuştum hatıralarla

Odamdan çok başım dumanlıydı
Yaktığım sigaramla

Yıllardır gidip geldim
Fark etmedi bu kör duvar
Seni sordum o yıllara
Ses vermedi hatıralar

Geçit vermedi sevdaya
Beni hapseden parmaklıklar
Ne bir dost ne arkadaş
Nede bir sırdaşım var

Ömrüm tükendi şu beş adım koridorda
Beni tanıyan sadece zalim pranga

Nice beşer e bu duvarlar ses vermedi âmâ baktı
Damdan düşen her gölge o güne bir firaktı

Duvarları nem yıkmadı
Beni gamın yıktığı kadar
Günler yıl oldu yıllar asır oldu
İnfazım müebbet geçmiyor yıllar