Mum Kokulu Gölgeler
Bir şair yalnızlığıdır yüzüme düşen....
Anemonların konukları vardı geceyi aydınlatan
ve Deniz dahi yakamozdu düşlerde
Bir gözyaşı süzülüşü kadar yakın
Bir iç çekiş kadar tutsaktı yürekler
Uzansa güneşi tutabilecek kadar büyük elleri
Günü yutar karanlığa saklardı aydınlığı
Masmavi bir fırtına eserken gözlerinden
Dökülürdü çisenti öğüt söylevlerine
Nazar tutmamış Mahir zirvelerin kokusu
Gün doğdu hep uyandıkların Ulaşında
Çokça bir gülümseme yayılırdı
Gönül yolculuğuna sallanan ellerin ardından
Çıkılan düşün paylaşımlarında
Sarılırdı yoksulluk zemheride sımsıcak
Söylenirdi bakışlar umut türkülerinde
Bir sabah ayazı sararken avluyu
Gün ışığına hasret üç ıhlamur açar gönüllerde
Sonra
Siner gece tanyerine usulca
Sakınır
Mum kokulu gölgeler ...
Not:
"Bu şiir onlara adanmıştır..."
şiirin adı oku beni diye haykırıyor zaten
ustaca nakşedilmiş dizeler
güzel bir finaldi.
tebrikler Işın bey ,
elleriniz der görmesin hürmetler.
Yıl 1972 den beri mum kokulu gölgeleriyle hep aramızdalar,
"Sarılırdı yoksulluk zemheride sımsıcak Söylenirdi bakışlar umut türkülerinde"
Yeni nesiller onların isimleriyle çoğalıyor..
Çok güzeldi Işın Bey..
Tebriklerim çok...
Deniz'lere Mahir'lere Hüseyin'lere
Nazım'a selam durmuş Şair Şaire selam Yüreğe devam😙😙
Cok güzeldi, kaleminiz daim olsun. Sayfaniza sevgilerimi ve selamlarimi birakiyorum.👑👑👑
beğeni ile okudum umarım bu gece sayfadaki yerini alacaktır👍 tebrikler👍 saygı ve sevgiler👧