Mumun Esligi Ve Kalemim

Geceler benim Vaktim
Elimde Mumum ve kalemim
Cikdim sesizce evden kapiyi araladim...
Sokaga cikdim...

Sesiz ve soguk
Üsüdüm...
Kendimi Mumun isigiyla isitiyordum
Sokagin tek isigiydim...

Rüzgar seviniyordu..
Beni hosgeldin dansiyla karsiliyordu...
hafif hafif esiyordu
Mumun isigi sönmeszin diye...

Agacimin yanina gidiyordum...
Mumun esligiyle...
Elimde Kalemimle...

Toprak parlak parlak
Oturdum yerime yumusak

Bir an sesizlik düser
Rüzgar,Yildizlar, Yapraklar Ve Böcekler
Yanasir yanima...
Hersey Elimdeki Kaleme bakar...

Yerlere Dökülen yapraklari aldim ellime
birer birer yapraklara
kisim kisim
icimdeki yanan Yüce Aski
yazdim Mumun esligiyle...

Fisil fisil sesler gelir
Hayretle..

Kiskanclik düser ortaya
Rüzgardan, Yildizlardan ve Böceklerden
Arapca yazilmis Aska...

Yapraklar ise üzerine yazilmis yüce Aska yanar
Sevincle kurur...

Rüzgarin hafif hafif esmesi ve Agaclardan gelen Yesilligin güzel kokusu icimi Ferahlatiyordu...
Yüregime aydinliklar seriliyordu...
Askimi Büyütüyordu...

Anladimki icimi isitan Mumun isigi degildi
Asil icimi isitan ,,yüce sevgilimin,, Büyük Askiydi

Dudaklarimdan dökülen tek üc kelime
Sen ne yücesin...

yine fisil fisil sesler gelir
Hayranlikla Sevgiliye